leža ze swojimaj něhdyšimaj wjesnymaj dźělomaj Jama a Špikały južnje Wósporka a maja něhdźe 300 wobydlerjow. Mjeńše zawody postajeja přijomny wobraz ratarskeje wjeski. Krasna krajina wokoło Nosaćic přeprošuje k pućowanju a wuchodźowanju.

Nosaćicy same poskićuja mnoho zajimaweho, na přikład wobnowjenu ewangelsko-luthersku wjesnu cyrkej a blisku ruinu něhdyšeho hrodu.

Njedaloko hrodoweje ruiny móža sej zajimcy wobhladać něhdyše ryćerkubło z konjencom. 1813 natwarjeny konjenc ze swojimi na granitowych stołpach wotpočowacymi wjelbami je architektoniska drohoćinka regiona.

Domizniske towarstwo Nosaćicy z.t. je sej runje tutón konjenc jako hłownu zaběru wuzwoliło a je twarjenje pod pomniko škitnymi směrnicami z wjele lubosću a wosobinskim angažementom wobnowiło. Mjeztym je z něhdyšeho konjenca nastało kulturne srjedźišćo z wjacezaměrowej žurlu, towarstwowymi rumnosćemi a trajnej wustajeńcu.